تنها زبان ارتباطی ما با خالق و جهان هستی ، احساس ما هست

احساس ما بیانگر خواسته ما است به این خوب دقت کنیم که ما با احساسمان خواسته خودمان را به گوش جهان و خالق می رسانیم هیچ وقت با کلام نمی توانیم چیزی را بیان کنیم که خواسته ما را برساند، کلام زمانی معتبر است، زمانی می تواند خواسته ما را به گوش خالق و کننده اصلی کار برساند که با احساس همراه باشد، شما با کلام هم نگویید اشکالی ندارد، احساسات باید این را بیان کند.

این همان نکته ای است که ما 99.5 درصد اشتباه می کنیم خیلی چیزها را می خواهیم، دائم بیان می کنیم و می نویسیم، می زنیم به در و دیوار و فکر می کنیم کار را درست انجام داده ایم، در صورتی که ته دلمان، درونمان احساسمان یک چیز دیگر را می گوید.

برای ادامه مطالعه به پادکست مراجعه فرمایید.