خودشناسی چیست ، چگونه میتوان به خودشناسی رسید؟

خودشناسی چیست؟ خودشناسی واقعی یعنی چه؟ راه های خودشناسی چیست؟” اگر این سوالات همواره در ذهن شما قرار دارد، به مقاله درستی مراجعه کردید. در این مقاله بطور کامل درمورد خودشناسی چیست صحبت کردیم و انواع راه های خودشناسی را برایتان معرفی کردیم. همچنین در این مقاله لینک آزمون خودشناسی را نیز برایتان قرار دادیم تا خودتان را محک بزنید، پس با ما همراه باشید.

خودشناسی واقعی یعنی چه؟

وقتی بحث خودشناسی می آید و شما وارد حوزه خودشناسی می شوید این متفاوت از تمام آموزش ها و دوره‌هایی است که در کشورهای مختلف با عناوین مختلف برگزار می شود؛ نظیر دوره های پول سازی، موفقیت، عشق و خیلی چیزهای دیگر.

در واقع پایه و ذات همه این موفقیت ها و همه این آموزش ها، خودشناسی است. وقتی ما ادعا می کنیم که در دوره خودشناسی هستیم، در واقع این یک جمله و واژه تزئینی نیست که ما میگوییم من دارم روی خودم کار می کنم، من خودم دارم دوره خودشناسی را طی می کنم.

این باید ثانیه به ثانیه در رفتارهای من، افکار من و سقم زندگی من خودش را نشان بدهد. اگر این گونه نباشد یعنی من خودشناسی نمی کنم، یعنی اصلا روی خودم کار نمی کنم. 

حقیقت خودشناسی

بحث خواندن کتاب و گوش ندادن فایل نیست.ما باید در بحث خودشناسی، خودمان را بشناسیم. اصلا از اسمش کاملا واضح است. خودمان را بشناسیم یعنی چه؟ مگر خودمان چه هستیم و چه کسی هستیم که هنوز نشناخته ایم. چرا باید این همه تلاش کنیم برای شناخت خودمان مگر من چه کسی هستم. این سوال بزرگی است که اساتید بزرگ، عرفای بزرگ سالیان سال زحمت کشیده اند و دنبال خودشناسی رفته اند و در نهایت هم به یک چیزهای خیلی سطحی در حوضه شناخت خودشان رسیدند و به انسان های بسیار بزرگ و ماندگاری نظیر مولانا بدل شدند. پس در درون ما یک چیزی است که ما باید آن را بشناسیم.

آن یک چیز، حقیقت محض جهان هستی است. همانی که همه چیز از اوست، همه کائنات از اوست و ما باید قدم به قدم او را بشناسیم. وقتی که شما ادعا می کنید ده سال در حوضه خودشناسی کار کرده اید، واقعا چه کار کرده اید؟ از خودتان بپرسید من در این ده سال چه کار کرده ام؟ خودت را در چه حدی شناخته ای؟ درون شما سرشار از قدرت، عشق و انرژی و نیرو های بی نظیر است.

ولی همزمان شما ذهنتان تماما در این مدتی که زندگی می کردید، ورودی های بسیار منفی، نامطلوب و نامناسب وارد همین سیستم درونی خودتان کردید و آن را با تضاد های زیادی مواجه کردید.

هم‌اکنون در آزمون های خودشناسی ما شرکت کنید !”کلیک کنید” این آزمون ها رایگان بوده و میتوانید باور های خود را بسنجید

خودشناسی چیست؟

خودشناسی یعنی شناخت تضادهای خودمان، خودشناسی یعنی اینکه بیام و آن چیزی را که نباید در درون من باشد را بشناسم. خودشناسی یعنی اینکه من بیایم و تمام آن چیزهای غیر خدایی که من در درون خودم جای داده ام را اول بشناسم و بدانم از کدام در وارد شده اند، اول آن در را ببندم، بعد بیایم هر آن چیزی را که در درونم بوده را آرام آرام پاکسازی کنم، بسته بندی کنم و بگذارم بیرون تا بیایند و ببرند.

این یعنی پالایش درون، خودشناسی یعنی پالایش! یعنی آن زنگار و آن گرد وغباری که روی آن گوهر ناب درونی من نشسته و اجازه نمی دهد که آن طلوع کند و انوار نورانی آن در زندگی من بیافتد، آن ها را کنار بزنم، آن ها را دانه دانه پاک کنم.

تست خودشناسی

شما کاربران حاضر در این مقاله قطعا یکی از سوالات شما در همین زمان ممکن است سوال ” چگونه تست خودشناسی بدهیم؟ ” و یا ” چگونه میتوانم خودشناسی خودم را محک بزنم ؟ ” در ذهنتان ایجاد شده باشد. از ضرورت های انجام آزمون خودشناسی و چکاپ باورها این است که به تمامی موانع ذهنی خود آگاه می شوید و بهتر میتوانید مسیر رسیدن به خودشناسی را در خودتان کشف کنید.

تست خودشناسی رایگان هم‌اکنون در وبسایت سعید زاهد موجود است و شما می‌توانید با مراجعه به آن و انجام تست خودشناسی، خود و باورهای ذهنی خودتان را محک بزنید.

 چطور می توانم تضاد ها را پاک کنم؟

باید لحظه به لحظه در زندگیم کارهایی را انجام بدهم، تمریناتی را انجام بدهم و آگاهانه زندگی کنم تا دانه به دانه آن موارد از ذهن من پاکسازی بشود. وقتی به این نقطه برسم، آگاهانه زندگی کنم، آن موانع را بشناسم، آن زنگارها و آن گرد وغبارها را بشناسم و با انگیزه عالی و متعهدانه اقدام کنم به پاک کردن آن ها، این آرامش در درون من می آید، درون من پاکسازی می شود. 

آن وقت به قدرت درونم می رسم، آن وقت همه چیز را مثل خدا می بینم، همه چیز را در حوضه خداییت می بینم. آن وقت به پذیرش و تسلیم می رسم، آن وقت از موفقیت دیگران اوج می گیرم، چون خودم را می بینم.

چون آن وقت از تمام فرم های جهان هستی، از همه آدم ها هر چیزی که هستند، فقط شاهد هستم و فقط مشاهده می کنم و هیچ نظری نمی دهم، قضاوتی نمی کنم، پشت سر هیچ کس حرفی نمی زنم.

اهمیت خودشناسی

در نهایت خودشناسی باید به اینجا برسد و لازم است هر انسانی به خودشناسی برسد. حتی خداوند در این مورد با کسی شوخی هم ندارد! می گوید من این سیستم را به تو دادم، گران بها ترین سیستمی را که در کل کائنات می تواند وجود داشته باشد من به تو داده ام. این امانت را ببینم چه بلایی سرش آورده ای، به چه فرمی در آورده ای؟ باید به من پاسخ بدهی. خدا این را از من می خواهد.

مسئولیت آن گوهری که به من دادی، اختیاری که برای من داده، من پذیرفته ام در کل این کائنات هیچ موجودی در جهان آن اراده و آن قدرت را نداشت که این را بپذیرد ولی انسان پذیرفت. در واقع من باید پاسخگو باشم در مقابل خدا که من چه کاری کرده ام تا الان. یعنی هر انسانی در هر موقعیتی در زندگی باید به آن خودشناسی برسد، باید به پالایش درون برسد، راه دیگری نیست.

روش فهمیدن تضاد ها در زندگی

خداوند در مسیر زندگی ما قدم به قدم آن باورها، آن وابستگی ها، آن نیازهایی که ما به جای خدا آوردیم گذاشتیم در درونمان ، توسط نشانه هایی به ما معرفی میکند؛ از این نشانه ها میتوان به مشکلات، چالش ها یا دردها اشاره کرد.

 اگر هر قدمی برمیداریم وبا مشکل مواجه می شویم، در واقع خدا به ما می گوید که از جنس همان مشکل در درون تو هم چیزی هست که جای من گذاشته ای، آن را پاک کن، آنجا فقط جای من است. ما اگر بفهمیم و آگاه باشیم و هوشیار باشیم، سریع می رویم آن مشکل کوچک را حل می کنیم. ولی اگر در خواب باشیم و فقط با ذهنمان زندگی کنیم به سختی از آن عبور کنیم ولی چون حل نکردیم و به سختی از آن عبور کردیم مشکل بعدی، دو برابر سخت تر خواهد شد.

 چون هنوز در خواب هستیم مشکل بعدی چند برابر سخت تر می شود و چون هنوز در خواب هستیم مشکلات بعدی بیشتر و بیشتر می شود و ما احساس می کنیم جهان هستی سر جنگ با ما دارد؛ احساس می کنید بدشانس هستید، بدبخت هستید، در صورتی که بدبخت نیستیم، خودمان، خودمان را به اینجا رسانده ایم.

در رابطه عاطفی دچار مشکل شده‌اید؟ با صفر تا صد روابط عاطفی از سعید زاهد، مشکلات را شناسایی کرده و آنها را رفع کنید.

خودشناسی حقیقی

اصل زندگی در اینجا بر مبنای شناخت خودمان است. اصل عبور از این زندگی به راحتی و به سادگی فقط خودشناسی است. فقط دیدن آن چیزها و باورهای ضعیفی است که در درونمان گذاشته ایم، آن ها را باید پاک کنیم. در واقع ما طوری خلق شده ایم که فقط و فقط باید پیش خدا باشیم، فقط و فقط درونمان جایگاه اصلی خدا باشد، غیر از این ممکن نیست.

 اصلا ساختار وجودی ما این است. انگار شما یک ماشینی خریده اید، کمپانی می گوید فقط باید به این بنزین بزنید تا حرکت کند، شما می آیید هر چیزی که دوست دارید در باکش می ریزید، خب حرکت نمی کند، خراب می شود! هر روز یک دردی برای شما می دهد ولی کمپانی گفته فقط بنزین بریز. الان خدای من گفته فقط باید پیش من باشی، من باید در درونت باشم. چیز دیگری نباید بیاوری بگذاری اینجا، چیزهایی مثل وابستگی، حسادت، قضاوت، خشم، نفرت.

خودشناسی یعنی اینکه آن ها را کلمه به کلمه بشناسم و وقتی شناختم آن ها را پاکسازی کنم، در واقع خودشناسی از آنجا شروع می شود که من وقتی فهمیدم  که این ها را من نباید ورود می­کردم، اجازه ورود میدادم به درونم. یعنی از این به بعد من این ورودی ها را می بندم، اجازه نمی دهم که وارد من شود، وارد ذهن و انرژی من شود.

 خودشناسی از اینجا شروع می شود، بعد از این ها شروع می کنم به پالایش اینها، پاک کردن اینها از وایت برد درونی ام. این همان چیزی است که هر انسانی باید انجام بدهد، هر جایگاهی داریم، هر شرایطی داریم، هر وضعیتی داریم اصلا مهم نیست باید به خودشناسی برسیم. باید خودمان را بشناسیم. آن نور، آن گوهر باید در درونمان بدرخشد، باید بیاید بیرون.

فقط آن قدرت و نیرو باید باشد. اگر من نفهمیدم تا الان، چندین سال است که مثلا می روم خودشناسی، با دو سه تا کتاب خواندن هنوز نفهمیدم که چکار باید بکنم، هیچ وقت دیر نیست. در واقع همه این مشکلاتی که برای من می آید، مثل اینکه دارم می فهمم حسادت می کنم نسبت به برادم، خواهرم و نسبت به دیگران. در واقع باید خوشحال باشم الان که خدا دارد به وضوح و آشکار مشخص می کند که من چه چیزی در درونم دارم، این جای خوشحالی دارد.

باید سپاسگزار باشم الان، خدایا مرسی، ممنونم، متشکرم که این را به من نشان دادی. انگار ما سال ها درد بیماری که می کشیدیم را نمی دانستیم، الان یکی پیدا شده که می گوید درد تو این است. عه، اینه! عجب، من سال ها نمی دانستم. خب وقتی عاملش را پیدا کردم حذفش می کنم. این که ناراحتی و داد و بیداد کردن ندارد، فقط سپاسگزاری دارد.

اینکه من عذرخواهی کنم از خدای خودم، از خدای درونم؛ اینکه ببخش من را که در این مدت فقط ادعا کردم در درگاه تو هستم. فقط ادعا کردم که خودشناسی کردم. درست خودشناسی نکردم، راه های اشتباه رفتم، آن مسیری که رفتم در راه خودشناسی نبود. خودشناسی یعنی در پله اول باید نشان دهد که من چه چیزی در درونم دارم، چه چیزهایی را باید رعایت کنم، چه چیزهایی را باید حذف کنم، پله اول خودشناسی این است. غیر از این باشد به درد نمی خورد.

شما چهارتا کتاب سهل است هزارتا کتاب بخوان، به درد نمی خورد، خودشناسی باید عملی باشد. در زندگی هر ثانیه باید خودشناسی کنی. هر ثانیه باید با آن مواردی که در حوضه خودشناسی است زندگی کنی، ثانیه به ثانیه، لحظه به لحظه آگاهانه زندگی کنی. دردها هر چقدر بیشتر بیاید یعنی من آگاه نبودم، یعنی خواب بودم، ولی انسان آگاه هیچ وقت به درد و مشکلات بزرگتر برخورد نمی کند، چرا؟ چون در مرحله اول بروز درد کوچک خودش آگاه است، سریع حلش می کند و می­رود.

پس ما باید هر لحظه سپاس گزار خدا باشیم، اگر سپاسگزار نباشیم کفر نعمت کرده ایم و مطمئن باشید همین هایی که در دستتان است را هم از دست خواهید داد و توفیق خودشناسی را هم از دست خواهید داد، توفیق دعا را هم از دست خواهید داد. چون خدا فقط لطف است، فقط رحمت است. اگر ما حتی در درد هم باشیم، در رحمت خدا هستیم. این درد برای من رحمته، بیداریه، برای من درمان بیماری هاست.

اگر پزشک جراحی می کند دردش برای من رحمت است، چون پزشک، عامل بیماری و غده درونی من را بیرون می­آورد تا من سالم بشوم. دردهایی که در زندگی هم می کشیم مثل جراحی پزشکیه، رحمت است برای من. این را باید اینگونه ببینیم، اگر اینگونه نبینیم اصلا خدا را نشناختیم. باید برگردیم از اول.

خودشناسی همان جراحی درون است!

 خودشناسی یعنی آن جراحی درون، سناخت درون، سفر به درون. شناخت درون از آن چیزی که ما حذب کردیم، گذاشتیم در درون بدون آنکه بدانیم چی هست و چرا آمده اند ولی الان داریم می شناسیم. خوب و بد را داریم در درونمان تشخیص می دهیم، آن ها را پاکسازی می کنیم. درونمان باید صاف و خالص باشد. خالص خالص برای خدا. نه چیز دیگر.درون ما، وجود ما فقط جایگاه خداست. اگر چیزی غیر از خدا بیاید درد می آید. اگر الان در زندگی دردی دارید چه کوچک، چه بزرگ یعنی یک چیزی را گذاشته ایم جای خدا. یعنی ما خالص نیستیم. خودشناسی می آید ما را به خلوص می رساند. این مفهوم خودشناسی است غیر از این هر چیزی به نام خودشناسی به ما می گویند درست نیست.

 بنابراین ما باید درست زندگی کنیم، آگاه باشیم، فقط آگاه باشیم. خودشناسی به ما آگاهی را یاد می دهد، که همین لحظه آگاه باش به افکارت، به رفتارت، به حرکاتت، حتی به حرف زدنت، به همه چیزت. یعنی شما را آرام آرام آموزش می دهد به اینکه آگاهانه زندگی کنی. آن وقت خیلی راحت می توانی جلوی افکارت را بگیری. خیلی راحت مراقب خودت خواهی بود. این کل مفهوم خودشناسی است. حالا شما بیاید بسنجید با خودتان، این همه سال خودشناسی کرده اید مثلا به کجا رسیده اید، چه چیزی را شناخته اید.

بعد از ده سال هنوز فهمیده اید که هنوز حسادت دارید، قضاوت دارید. بعد از ده سال نمی دانستید؟ همان پایه اول شما باید به آن می رسیدید. در همان پایه اول باید درهای ذهنی را می بستید بر روی خودتان. پس کمی الان با دید بالاتر، با آگاهی بالاتر نگاه کنید.

اگر احساس کردید که مشکل درونی را پیدا کردید خدا را شکر کنید، خوشحال و سپاسگزار باشید. برگرد از ابتدا شروع کن. بعد ببین چه اتفاقی می افتد. سپاسگزار باش، خودت را ببخش. از درونت، از خدای درونت بخواه که تو را ببخشد. بابت اینکه این مشکل و این آلودگی از ابتدا با تو چندین سال بوده و تو آن را حمل کردی.

از او بخواه که تو را ببخشد و از آن تشکر کن که واقعا با این درد، با این مشکلات و با این چالش به تو فهماند که چه مانع بزرگی سر زندگی تو بوده و تو نمی دانستی و الان فهمیدی و الان می توانی آن را حل کنی با هر راهی که خودت می خواهی بروی. هر کسی راه خودش را می تواند انتخاب کند و می توانی به راحتی ادامه زندگی را با خودشناسی و با آگاه بودن ادامه بدهی.